Jeżeli pragniesz żyć pełnią życia i szczęścia…
Jeżeli pragniesz przeżywać swoją wiarę z entuzjazmem…
Jeżeli pragniesz osobiście spotkać Jezusa Chrystusa…
Jeżeli pragniesz doświadczyć wspólnoty…
To pragniesz prowadzenia przez Ducha Świętego. Dlatego zapraszamy Cię na nasze spotkania grupy Odnowy w Duchu Świętym, które odbywają się w każdy piątek po Mszy wieczornej w Domu św. Jadwigi.
Czym jest Odnowa w Duchy Świętym?
Cele Odnowy w Duchu Świętym nie różnią się od dążeń całego Kościoła. Odnowa pragnie nawrócenia, zbawienia i uświęcenia każdego człowieka oraz jego zjednoczenia we wspólnotę dzieci Bożych. Podejmuje dzieło ewangelizacji w mocy Ducha Świętego. Odnowa Charyzmatyczna we wszystkich swych poczynaniach kładzie szczególny nacisk na rolę Ducha Świętego – pozostaje jednak chrystocentryczna, głosząc, że Jezus Chrystus jest jedynym Panem i Zbawicielem każdej osoby i całego świata.
Jak wyglądają nasze cotygodniowe spotkania?
Spotkania mają charakter modlitewno-formacyjny, w oparciu o dzielenie się Słowem Bożym i osobistym doświadczeniem. W ciągu miesiąca na naszych spotkaniach możesz doświadczyć uzdrawiającej mocy Chrystusa, poprzez:
- adorację z modlitwą wstawienniczą
- wspólne rozważanie słowa Bożego
- konferencje kapłana na temat osobistej relacji z Chrystusem i odnalezieniu się we wspólnocie Kościoła.
Charyzmat naszej grupy
Nasza Wspólnota jest wrażliwa na potrzeby drugiego człowieka, towarzyszymy ludziom chorym i cierpiącym oraz ich rodzinom. Wspieramy ich modlitwą i swoją obecnością. Niesiemy im pokój i nadzieję, ukazując im Miłość Chrystusa wobec każdego człowieka.
Jednym z wielu darów, które otrzymaliśmy od Boga jest dar modlitwy – dar prosty i dostępny dla każdego z nas. Ponieważ Bóg pragnie, abyśmy Go poznawali i doświadczali Jego nieskończonej Miłości, dał nam dar, który otwiera nas na Jego Obecność. Każdy z nas w swoim życiu doświadczył bezsilności w obliczu cierpienia kogoś bliskiego. Te trudne sytuacje są jednak dla nas okazją, by poznać moc modlitwy wstawienniczej. Dlatego ważne jest, abyśmy się stawali ludźmi modlitwy aby nasz Fundament był w Bogu. Trzeba wejść w kontemplację Bożego Miłosierdzia, doświadczyć Go najpierw w swoim osobistym życiu, a dopiero potem nieść Go tym, którzy tego potrzebują.
Dlaczego „Nadzieja”? Nazwa ta wyrażała pragnienie nas wszystkich. Pragnienie głębszego, całkowitego i osobistego zjednoczenia z Panem Bogiem i otwarcia się na działanie Ducha Świętego. Drogowskazem dla nas stały się słowa z „Hymnu o Miłości” : „Tak więc trwają: Wiara, Nadzieja i Miłość…”
Nasza posługa w ciągu 30 lat obejmowała:
- – coroczne wyjazdy na ogólnopolskie czuwanie Odnowy w Częstochowie
- – coroczne wyjazdy na Diecezjalne Dni Jedności
- – coroczne diecezjalne rekolekcje Odnowy
- – animatorzy brali udział w Szkołach Animatora
- – zorganizowanie 15 Seminariów Odnowy w Duchu Świętym w naszej Parafii
- – zorganizowanie rekolekcji tematycznych w naszej Parafii
- – współorganizacja szkoły Animatora w Dębicy
- – współorganizacja rekolekcji dla małżeństw
- – przez 16 lat comiesięczne czuwania z modlitwą o uzdrowienie w kościele parafialnym
- – prowadzenie Seminariów Odnowy w Duchu Świętym w Mielcu, Tuchowie, Brzesku, Zbylitowskiej Górze
- – prowadzenie czuwania modlitewnego w Kalwarii Zebrzydowskiej w 2009 roku
- – przez 5 lat prowadzenie comiesięcznego czuwania z modlitwą o uzdrowienie w Bochni
- – inne wspólne spotkania modlitewne i integracyjne (pielgrzymki, spotkania opłatkowe i ogniska).
Historia wspólnoty
Pewnego dnia przyszło do mnie kilkanaście osób z propozycją przeprowadzenia seminarium Odnowy w Duchu Świętym – opowiada Ks. Prałat Stanisław Fiołek, w wywiadzie z okazji jubileuszu naszej wspólnoty. Przyznam, że nie byłem specjalnie zachwycony tą inicjatywą, nie chciałem jednak okazywać tym zaangażowanym ludziom swojej niechęci. Zaproponowałem, aby do tego przedsięwzięcia przygotowali się przez modlitwę, no i oczywiście, trzeba tę sprawę dobrze przemyśleć. Moi rozmówcy przyjęli to do wiadomości, jednak co jakiś czas o niej mi przypominali.
Kilka miesięcy od tej rozmowy, odbywała się w naszej parafii wizytacja kanoniczna. Było to w kwietniu 1993 roku. Podczas jednego ze spotkań z wizytującym Ks. Bp Józefem Życińskim sprawa ponownie wróciła. Wtedy jedna ze zgromadzonych osób rzekła: Księże Biskupie, bardzo prosimy, niech Ks. Biskup wpłynie na naszego ks. Proboszcza, aby przeprowadził w Parafii seminarium Odnowy w Duchu Świętym. Ks. Biskup z niezwykłą przychylnością odniósł się do tej prośby. Słowa Ks. Biskupa stały się dla Ks. Prałata wezwaniem, próbą wejścia w nową rzeczywistość, charyzmatycznego przeżywania wiary.
Dużą pomocą w organizacji pierwszego seminarium odnowy stała się s. Justyna Papież – Służebniczka Dębicka (BDNP), która już wcześniej spotkała się z tym ruchem. Nie mówiła zbyt wiele, nie reklamowała Odnowy, ale osobiście trwała na modlitwie i do niej zachęcała innych. Dzięki takim działaniom i trwającej od kwietnia do listopada, modlitwie w Parafii, mogło odbyć się pierwsze seminarium Odnowy. Uczestniczyło w nim ponad 100 osób świeckich, 12 sióstr zakonnych z ówczesną Matką Generalną Zgromadzenia Sióstr Służebniczek, oraz trzej księża. Seminarium zostało poprowadzone przez piętnastoosobowy zespół z Krakowa pod kierownictwem Ks. Romana Pindla.
Po zakończeniu tego pierwszego seminarium zawiązuje się grupa Odnowy w Duchu Świętym „Nadzieja”.
Pierwszym opiekunem grupy zostaje Ks. Marian Zapiór. Już po roku podejmujemy się przeprowadzenia drugiego Seminarium, w którym uczestniczyło 78 osób świeckich, 6 sióstr zakonnych i 2 kapłanów. Rekolekcje poprowadzili Animatorzy z Krakowa wraz z naszymi Animatorami. Na drodze rozwoju naszej Wspólnoty można wyznaczyć trzy etapy:
– „Pierwsze lata” – to swego rodzaju misyjność. „Nadzieja” rozrasta się szybko; przyczyniła się do powstania nowych wspólnot w Parafii, a te, które już były, stały się bardziej aktywne.
Pod kierownictwem Ks. Bogdana Kwietnia nasi Animatorzy przygotowują się w Tenczynie do samodzielnego prowadzenia Seminarium Odnowy w Duchu Świętym w Mielcu – w parafii p.w. Ducha Świętego.
W naszej Parafii chętnie podejmujemy się różnego rodzaju posług. W każdy piątek przygotowujemy rozważania do modlitwy Koronką do Bożego Miłosierdzia, wczytując się w „Dzienniczek s. Faustyny”, poznając głębię Miłosierdzia Bożego. Do Wspólnoty przychodzą ludzie chorzy, cierpiący.
– Drugi etap: posługa miłosierdzia – służba ludziom cierpiącym duchowo i fizycznie, zagubionym w życiu. Po 5 latach pojawiają się pierwsze oznaki oczyszczenia.To właśnie wtedy, trwając na modlitwie, uczyliśmy się słuchać natchnień Ducha Świętego. Nasi Animatorzy podejmują swoją indywidualną formację, uczestnicząc w rekolekcjach, poświęconych osobistej modlitwie, pogłębiając w ten sposób swoje życie duchowe.
I tak, krok po kroku, wchodzimy w okres drugiego nawrócenia. W tym czasie naszym opiekunem był nasz Proboszcz, Ks. Prałat Stanisław Fiołek.
W styczniu 2000 roku przeprowadzamy kolejne Seminarium, w którym uczestniczy 85 osób, a prowadzącym jest Ks. Marian Zapiór. Dwa miesiące później nasza Wspólnota podejmuje się dzieła tzw. „Adoracji za życie”, któremu patronuje Matka Miłosierdzia. Jesteśmy bardzo wzruszeni. Podczas tego spotkania płynie modlitwa wstawiennicza, a nasza siostra Danusia powraca do zdrowia. Dla nas jest to znak, w jakim kierunku powinna podążać nasza wspólnota.
– We wrześniu tegoż roku (2000r.) naszym opiekunem zostaje Ks. Stefan Irla – ówczesny koordynator diecezjalny, troszczący się o formację animatorów i wspólnoty. I tak wchodzimy w trzeci etap rozwoju naszej Wspólnoty. Coraz więcej wśród nas ludzi chorych, cierpiących, umęczonych życiem. Jednak ważne jest, aby mieć świadomość, że trudne doświadczenia można przeżywać w łączności z Jezusem cierpiącym.
Jednym z wielu darów, które otrzymaliśmy od Boga jest dar modlitwy – dar prosty i dostępny dla każdego z nas. Ponieważ Bóg pragnie, abyśmy Go poznawali i doświadczali Jego nieskończonej Miłości, dał nam dar, który otwiera nas na Jego Obecność.
Każdy kapłan to odrębna historia wspólnoty. Wierzymy, że jest on nam dany przez Pana Boga i zadany. Naszymi opiekunami byli: ks. Prałat Stanisław Fiołek, ks. Marian Zapiór, ks. Bogdan Kwiecień, ks. Stefan Irla, ks. Krzysztof Prokop, ks. Sławomir Korus, ks. Grzegorz Salamon, ks. Rafał Budzik, ks. Tomasz Kaczor, ks. Bogusław Soleński.