DK jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, skupiającym małżeństwa sakramentalne, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie, który jest jednym z nurtów posoborowej odnowy Kościoła w Polsce. DK łączy w sobie charyzmaty Ruchu ŚwiatłoŻycie i międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Équipes Notre-Dame (END), tworząc właściwą dla siebie drogę.
Założycielem DK jest ksiądz Franciszek Blachnicki (1921-1987). W rozwoju DK z Założycielem ściśle współpracowała siostra Jadwiga Skudro RSCJ (1914-2009). Duchową kolebką DK jest Krościenko nad Dunajcem, gdzie w 1973 roku odbyły się pierwsze oazy rodzin, co dało początek Domowemu Kościołowi.
Znakiem DK są dwa greckie słowa: FOS (światło) i ZOE (życie), wpisane w kształt krzyża wyrastającego spomiędzy dwóch złączonych obrączek, umieszczonych wraz z krzyżem w stylizowanej figurze domu. DK posługuje się również ikoną Świętej Rodziny otrzymaną od Équipes Notre-Dame.
Świętem patronalnym DK jest święto Świętej Rodziny.
DK zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli na dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim. Umocnieniem na tej drodze jest każdorazowe odnowienie przysięgi małżeńskiej dokonujące się między innymi podczas rekolekcji formacyjnych.
DK dąży do odnowy małżeństwa i rodziny poprzez wdrażanie do:
-
- życia słowem Bożym, aby stawało się ono słowem życia;
-
- życia modlitwą jako osobistego spotkania z Chrystusem, swoim Zbawicielem;
-
- życia sakramentalnego, zwłaszcza eucharystycznego;
-
- dawania świadectwa o swoim spotkaniu z Chrystusem w małżeństwie, rodzinie i wobec innych ludzi;
-
- metanoi – ciągłego nawracania się, przemiany swojego życia;
-
- postawy służby w Kościele i w świecie, według otrzymanych darów.
Formacja w DK odbywa się w cyklach rocznych. Podstawowym miejscem formacji w DK jest małżeństwo i rodzina. Podstawowym elementem w strukturze organizacyjnej DK jest krąg stanowiący dla rodzin środowisko formacyjne i ewangelizacyjne oraz szczególne „laboratorium” duchowości małżeńskiej.
Krąg tworzy 4-7 małżeństw, najlepiej z jednej parafii, pragnących wzajemnie wspomagać się w dążeniu do budowania w swoich rodzinach Kościoła domowego. Małżeństwa gromadzą się w imię Chrystusa – dla Niego i z miłości do Niego – aby Go wspólnie odnajdywać i trwać przy Nim w swoim życiu codziennym. Krąg powinien być urzeczywistnieniem ideału życia wspólnoty chrześcijańskiej oraz stałym źródłem jego odnowy w poszczególnych małżeństwach. Konieczne jest więc uczestnictwo każdego małżeństwa w comiesięcznych spotkaniach kręgu. Za krąg odpowiada jedno z należących do niego małżeństw, zwane parą animatorską. Jest ono odpowiedzialne za pracę formacyjną kręgu, za jego życie duchowe, za przebieg spotkań formacyjno-modlitewnych. Dla prawidłowej pracy kręgu niezbędna jest doktrynalna i duchowa pomoc księdza pełniącego rolę opiekuna i doradcy duchowego.
Pierwszy krąg Domowego Kościoła w parafii pw. św. Jadwigi powstał w roku 1990. Inspiratorem powstania kręgu był ks. proboszcz Stanisław Fiołek, który zaproponował nową formę pracy małżeństwom ze wspólnoty Rodziny Rodzin. W następnych latach powstawały kolejne kręgi. Każdy krąg posiada swojego Księdza Opiekuna.
Obecnie w parafii istnieją 4 kręgi.
Od kilku lat w łączności z kręgami Domowego Kościoła istnieje i spotyka się wspólnota osób owdowiałych – realizująca swój program formacyjny.
Formacyjna Domowego Kościoła uczy małżonków – uczestników kręgów – korzystać z zasad duchowości małżeńskiej, które pomagają małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim.